Vlooien zijn beweeglijke bruine of zwarte insecten, ongeveer 1,5 tot 3 mm groot. Er zijn honden- en kattenvlooien. Kattenvlooien komen echter het meest frequent voor, zelfs bij de hond. Uw viervoeter brengt de vlooien gewoonlijk van een wandeling mee naar huis. Vlooien zijn heel mobiel zodat ze zich gemakkelijk verplaatsen van het ene naar het andere dier. Ook de eigenaar kan ze mee naar huis brengen uit een besmette omgeving, zodat ook een huisdier dat nooit buitenkomt vlooien kan hebben.
Een volwassen vlo zuigt bloed bij haar gastheer. Een vlooienwijfje heeft vers bloed nodig om eitjes te leggen. Deze eitjes worden in de vacht gedeponeerd en vallen in de directe omgeving. Uit het eitje komt, zoals bij alle insecten, een larve. Deze leeft in de omgeving en voedt zich met organisch afval, waardoor ook de ontlasting van volwassen vlooien. Vervolgens ontwikkelt ze zich tot pop in een cocon. Het popstadium kan, naargelang de omstandigheden, enkele weken tot zelf een jaar duren.
Onder invloed van warmte en trillingen komt de vlo uit de cocon tevoorschijn en springt naar een passerende gastheer. Dit uitkomen kan massaal optreden wanneer bijvoorbeeld een huis lang heeft leeggestaan.
Hoe warmer het is: hoe sneller de ontwikkeling van ei tot volwassen vlo verloopt. In de zomermaanden kan 1 vlo op een maand tijd enkele honderden volwassen vlooien en een groot aantal larven en poppen produceren. Dit betekent echter niet dat vlooien niet voorkomen in de winter! De omstandigheden in onze verwarmde huizen zijn ideaal voor hun voortplanting. Ook buiten overleven de poppen in cocons gedurende lange tijd.
Volwassen vlooien zijn lichtschuw en voelen zich best thuis op de onzichtbare delen van de gastheer, zoals de rug en de lendenstreek. Hun aanwezigheid is goed aan te tonen door het vinden van hun roodbruine uitwerpselen (onverteerd bloed), die vochtig papier rood kleuren.
Vlooienbeten veroorzaken jeuk, waardoor het dier zich gaat krabben. Oorzaak van deze jeuk is het speeksel dat de vlo in de huid deponeert vooraleer ze bloed te zuigen. Afhankelijk van de gevoeligheid van het dier leidt dit tot min of meer ernstige huidaandoeningen (vlooienallergiedermatitis). In extreme gevallen veroorzaken ze zelfs bloedarmoede bij jonge dieren.
De mens kan ook gebeten worden door de vlo. Voornamelijk onderarmen, onderbenen en buik zijn de plaatsen waar de vlo ons lastigvalt. Sommige mensen reageren heel heftig op een beet. Bij correcte behandeling van het dier en de omgeving zal de mens geen last meer ondervinden van deze parasiet, aangezien de vlo niet op ons lichaam blijft zitten.
De vlo is ook tussengastheer van de meest voorkomende lintworm bij de kat en hond. Na het inslikken van besmette vlooien komen na enige tijd ongeveer 1 cm lange fragmentjes uit de anus gekropen, waar ze jeuk veroorzaken en opdrogen tot rijstkorrelachtige structuren. Deze lintworm kan ook de mens besmetten. Om deze ongewenste gast te verwijderen bij uw huisdier is een specifiek wormmiddel nodig, wat in de praktijk verkrijgbaar is.
Men moet zich goed realiseren dat 90% van de vlooien zich in de directe omgeving van het dier bevindt en niet noodzakelijk op het dier zelf. Het is dus zinloos om alleen uw huisdier te behandelen. Behandeling van de omgeving is altijd essentieel bij een goede vlooienbestrijding en moet steeds gelijktijdig gebeuren met de behandeling van uw dier en eventuele andere dieren in uw huis.
Behandeling van een huisdier kan gebeuren door het gebruik van producten die op de huid aangebracht worden, zoals sprays, shampoos, vlooienbandjes of druppels. Er bestaan ook druppels of tabletten die via de mond ingenomen worden. Voor poezen bestaan er zelfs injecties die een langdurig effect hebben. Elke soort heeft zijn voor- en nadelen, en lang niet alles is even werkzaam. Bespreek met uw dierenarts de meest efficiente behandeling voor uw huisdier.
Behandeling van de omgeving begint met de dagelijkse hygiene: stofzuigen van tapijt, deken, favoriete ligplaatsen, ... Vergeet de autozetels of kofferruimte niet! De stofzuigerzak moet geledigd en eventueel zelfs definitief verwijderd worden, want hij bevat veel opgezogen eitjes, die zich in de zak verder kunnen ontwikkelen.
Niet alle eieren of larven zijn door het stofzuigen verwijderd, zodat regelmatige herhaling van de procedure noodzakelijk is.
Na het reinigen moet de omgeving behandeld worden met een goed insecticide. Hiervoor kan men gebruik maken van sprays. Er bestaan sprays met een langdurig effect zodat de behandeling niet te frequent herhaald moet worden.
Wegens de mogelijke overdracht van de lintworm is het combineren van de vlooienbestrijding met een goed ontwormmiddel zeker aan te raden!
Gebruik enkel kwaliteitsproducten voor vlooienbestrijding en raadpleeg uw dierenarts over de te volgen strategie.
Gezien de huidletsels die kunnen optreden en de omslachtige behandeling van het huis, is voorkomen vaak beter dan genezen. Uw dierenarts kan met u een aangepast bestrijdingsprogramma opstellen.
